Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Χαμογέλα,δεν κοστίζει!

  Πρόσφατα χρειάστηκε να αλλάξω πόστο στην δουλειά μου και μέσα από την ασφάλεια του μπαρ,στην καφετέρια που δουλεύω,βγήκα έξω σε ρόλο σερβιτόρου.Όταν έμαθα για αυτήν την αλλαγή η αλήθεια είναι πως φοβήθηκα λίγο,καθώς ήταν κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ ξανά στην ζωή μου.Αρματώθηκα όμως με θάρρος και πήρα την απόφαση να το δοκιμάσω.Ελπίζω πως τα πήγα αρκετά καλά για πρώτη φορά.
 Οφείλω να ομολογήσω πως στην αρχή ήμουν ενθουσιασμένος,καθώς η επικοινωνία με τον κόσμο είναι κάτι που απολαμβάνω.Φρόντισα να ενημερώσω όλους τους πελάτες μου,πως είναι η πρώτη μου μέρα σε αυτόν τον ρόλο και τους ζήτησα συγνώμη για τυχόν λάθη ή καθυστέρηση.Όλα κυλούσαν ομαλά στην αρχή καθώς οι πελάτες μου ήταν λίγο μεγαλύτερης ηλικίας και με υποδέχθηκαν με χαμόγελο και υπομονή.Όσο περνούσε η ώρα όμως και οι φοιτητές τελείωναν τις εξετάσεις τους,όλο και περισσότερο αντιμετώπιζα σκυθρωπά και αδιάφορα πρόσωπα απέναντι μου που σε μεγαλύτερο ποσοστό ήταν παιδιά της ηλικίας μου.Μου έκανε τεράστια εντύπωση και το συζήτησα με το αφεντικό μου,καθώς ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω και να επιστρέψω στην ησυχία του μπαρ μου.Συνέχισα όμως για να αποδείξω κυρίως στον εαυτό μου πως ο κόσμος δεν έχει χάσει τον σεβασμό του προς έναν εργαζόμενο,ακόμα και αν τον θεωρεί απλό υπηρέτη του που θα του φέρει τον καφέ του και η συνάντηση τους θα τελειώσει εκεί. Μάταια όμως,η περιφρόνηση και η αδιαφορία κυριαρχούσε και δεν έβλεπες πουθενά ένα χαμόγελο να σου δώσει ένα κίνητρο να συνεχίσεις.
 Διαφωνώ κάθετα με την άποψη πως επειδή είναι δουλειά μου και πληρώνομαι για αυτό, χαμογελούσα και έλεγα "καλημέρα" και πως αν ήμουν και εγώ πελάτης την ίδια συμπεριφορά θα είχα.Λάθος μεγάλο έχω να πω εγώ,η καλημέρα και το χαμόγελο είναι ανθρώπινα δώρα που μπορείς να τα μοιράσεις δωρεάν και δεν χωρούν σε καμία τιμή και ταμπέλες.Συμφωνώ πως πληρώνομαι για να εξυπηρετώ όσο καλύτερα μπορώ και να προσφέρω αυτά που παρέχει το μαγαζί που δουλεύω, αλλά η ευγένεια και ο σεβασμός σε έναν υπάλληλο είναι υποχρέωση όλων μας.Μην χλευάζεις λοιπόν εμένα που έριξα έναν δίσκο και μην δείχνεις με οίκτο και απαξίωση την κοπέλα που έρχεται με κατεβασμένο βλέμμα να σου αφήσει διαφημιστικό στο τραπέζι σου.Γιατί η ζωή είναι ρόδα και η ρόδα πάντοτε γυρίζει και καλώς η κακώς κάποτε θα βρεθείς στην θέση να σε χλευάσουν και τότε θα αλλάξεις μια για πάντα στάση απέναντι σε κάθε εργαζόμενο που θεωρείς απλό σου υπηρέτη.
 Δυστυχώς η απώλεια της ανθρωπιάς και της ευγένειας είναι ένα αγιάτρευτο πλήγμα στον πολιτισμό και την κουλτούρα μας.Χάσαμε σαν άνθρωποι την επικοινωνία και παραμένουμε απόμακροι και κλεισμένοι στα τείχη που βάζουμε γύρω μας εμείς οι ίδιοι.Γίναμε ξαφνικά όλοι κακοί απέναντι στους συνανθρώπους μας,είτε είναι Έλληνες είτε αλλοδαποί και προσπαθούμε μονάχα να τους μειώνουμε για να υπερτερήσουμε.Σταματήσαμε να λέμε καλημέρα και να προσφέρουμε ένα χαμόγελο σε έναν άγνωστο που είναι και δωρεάν,που να χρειαζόταν να πληρώσουμε κιόλας.Με θλίβει πάρα πολύ το γεγονός ότι ίσως κάποια στιγμή βγούμε από την οικονομική κρίση,αλλά από την κρίση που περνάει αυτήν την στιγμή η γενιά μου θα βγούμε πάρα πολύ δύσκολα.

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Ευθανασία: θάρρος ή δειλία;


  Όλη μας την ζωή ακούμε πως είμαστε ελεύθεροι να αποφασίζουμε εμείς για την ζωή μας,γιατί αυτό να διαφέρει στον θάνατο;Πέρασαν λοιπόν κιόλας 2 βδομάδες από την ημέρα που ο Αλέξανδρος Βέλλιος πέρασε στην αιωνιότητα με την κίνηση του να καταφύγει στην ευθανασία!Δύο εβδομάδες και ακόμα δεν έχουμε καταλήξει αν πρόκειται για ήρωα ή λιποτάκτη της ζωής! Ακολουθούν τα λόγια του όταν πήρε την απόφαση να δώσει τέλος στην ζωή του:

«Από μικρός πίστευα πως κάθε άνθρωπος έχει αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέγει το θάνατό του. Πρόκειται για μια λυτρωτική διέξοδο διότι το να είσαι παγιδευμένος σ’ένα σώμα που μπορεί να επιφυλάξει πολύ δυσάρεστες κι οδυνηρές εκπλήξεις, θα με τρόμαζε πάρα πολύ. Το να μπορείς όμως να δραπετεύσεις από το πάσχων σώμα σου τη στιγμή που εσύ θα επιλέξεις, είναι σωτηρία»

  Η κίνηση του αυτή βρήκε αρκετούς υποστηρικτές,αλλά και πάρα πολλούς αντιπάλους.Πολλοί τον κατηγόρησαν για ολιγοψυχία,ενώ άλλοι θαύμασαν το κουράγιο του να πάρει μια τέτοια απόφαση.Καλώς η κακώς η απόφαση του αυτή έχει αμφίδρομη εξήγηση και μια λεπτή γραμμή χωρίζει την σωστή ή λανθασμένη ερμηνεία της κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια τον απλό άνθρωπο.
  Η ευθανασία θεωρείται υπέρτατη αμαρτία στους κύκλους της Χριστιανικής εκκλησίας και μια αλλαγή της νομοθεσία θα ξεσηκώσει 3 παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ των "πιστών" και των "βαρβάρων".Πως όμως χαρίζουμε απλόχερα ελευθερίες ενώ την ίδια στιγμή δεν επιτρέπουμε σε έναν άνθρωπο να πεθάνει όπως επιθυμεί;Από την άλλη,ποιος μας εγγυάται πως δεν θα φτάσουμε σε ακρότητες και δεν θα χρησιμοποιούμε την διέξοδο που θα μας δίνεται με την πρώτη ευκαιρία.Ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως δεν θα προτείνεται σε βαριές περιπτώσεις η ευθανασία εν βρασμώ ψυχής; Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις καρκινοπαθών,ατόμων με αναπηρίες και άλλες επώδυνες αρρώστιες,ξαφνικά θα πρέπει όλοι να οδηγηθούν στην ευθανασία;Γιατί ορισμένες φορές και η κατάχρηση της ελευθερίας όταν δεν γνωρίζουμε,μπορεί να επιφέρει πολύ αρνητικά αποτελέσματα.Μην ξεχνάμε πως η επιστήμη εξελίσσεται,όχι με αργά και σταθερά βήματα,αλλά καθημερινά ενώ πάντα υπάρχει η πιθανότητα του ιατρικού λάθους. 
  Η ευθανασία είναι μια υπέρτατη μορφή ανθρωπισμού,θέλεις να σώσεις την ψυχή σου,αλλά και την ψυχή των γύρω σου,γλιτώνοντας τους από βάσανα που μπορεί να προκύψουν από την εκάστοτε αρρώστια,ενώ και με την δωρεά οργάνων βοηθάς άλλους ανθρώπους να συνεχίσουν να ζουν.Ο θάνατος σου η ζωή τους και πραγματικά δεν υπάρχει μεγαλύτερη θυσία από αυτήν.Από την άλλη όμως και η μάχη με τον πόνο,με θεούς και δαίμονες,να λες όχι εγώ θα παλέψω μέχρι το τέλος και ας ξέρεις πως στο τέλος πάντα νικάει ο θάνατος,είναι υπέρτατη μορφή ανθρωπισμού και κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό.
  Κλείνοντας θέλω να παραθέσω μερικά λόγια από το βιβλίο "Αναφορά στον Γκρέκο" του Νικού Καζαντζάκη: 

"Άδικο μεγάλο!Άδικο μεγάλο! ξεφώνισε ο γέροντας σηκώνοντας τα χέρια του· τέτοια κορμιά δεν έπρεπε ποτέ να ξεπέφτουν· έπρεπε ξαφνικά, εκεί που περπατούν και τρίζει η γης, να πέφτουν κάτω νεκροί.Τι ΄ναι ο Θάνατος;Έργο Θεού· το σημείο όπου αγγίζει ο Θεός τον άνθρωπο λέγεται θάνατος. Μα ο ξεπεσμός είναι έργο άτιμο,ύπουλο, του Σατανά. Γέρασε λοιπόν, ξέπεσε κι ο καπετάν Μιχάλης" 

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Σε εσένα φωνάζω,δεν με ακούς;



Ξυπνάς και η ώρα έχει πάει ήδη 7,νομίζεις πως θα αργήσεις,μέσα σου θέλεις λίγο να αργήσεις μπας και σε απολύσουν από αυτήν την δουλειά.Δεν την αντέχεις άλλο την δουλειά σου,σε κουράζει και σε βαραίνει όχι στο σώμα αλλά στην ψυχή. Θέλεις να φύγεις καιρό τώρα,αλλά θέλεις και τα λεφτά από την αποζημίωση οπότε κάνεις άλλη μια μέρα υπομονή.Εξάλλου ποιος θα σε πάρει σε αυτήν την ηλικία,ενώ για να αρχίσεις κάτι εντελώς δικό σου χρειάζεσαι λεφτά και οι καιροί δεν προμηνύονται για τέτοια επιχειρήματα.Φτώχεια,φόροι,δυστυχία,έχουν κατακλύσει την χώρα και εσύ παραμένεις μπερδεμένος για το τι είναι σωστό και λάθος.Κάποτε ήσουν επαναστάτης,αγαπούσες τον Άνθρωπο και ήθελες να γυρίσεις και να γνωρίσεις όλο τον κόσμο,ενώ τώρα ελαφρά τη καρδιά βρίζεις τους λαθρομετανάστες γιατί μολύνουν την Ελλαδίτσα σου όπως λες.Όλα αυτά τριγυρνούν στο μυαλό σου ενώ κάνεις την πρώτη τζούρα από το τσιγάρο σου και ντύνεσαι βιαστικά. 

Φτάνεις στην δουλειά,στην ώρα σου όπως κάθε μέρα, και είσαι εκνευρισμένος ήδη από τον δρόμο.Έχεις βαρεθεί να βλέπεις κάθε μέρα τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες καταστάσεις,ρουτίνιασες με το να ακούς καθημερινά τα κουτσομπολιά της δουλειάς από τους συναδέλφους σου και αρνήθηκες και πάλι την πρόσκληση να πάτε όλοι μαζί για τσιπουράκι μετά την δουλειά. Σιχάθηκες να βλέπεις το αφεντικό σου να μην ικανοποιείται με τίποτα,συνεχώς να σε μειώνει και να μην σου δίνει εκείνη την αύξηση που σου υποσχέθηκε από πρόπερσι. Κλείστηκες στον εαυτό σου και σταμάτησες να αγαπάς,να ονειρεύεσαι και να έχεις εμπιστοσύνη σε σένα.Άγχος,άγχος,άγχος και εσύ εκεί σαν στρατιωτάκι,ασταμάτητα πατάς τα πλήκτρα του υπολογιστή χωρίς να ξέρεις το γιατί,χωρίς να νιώθεις πως αξίζει όλο αυτό που κάνεις.

Γίνανε οι άνθρωποι κυνηγοί του πλούτου και μαζί με αυτούς και εσύ καταδιώκεις το χρήμα ενώ παράλληλα όσο πιο πολύ εξελίσσονται τα όπλα σου σε αυτό το κυνήγι θησαυρού,τόσο αυτό λιγοστεύει.Έτσι οι μέρες σου περνούν και εσύ εκεί καθηλωμένος σε μια κινούμενη άμμο που σε τραβάει συνεχώς στην καθημερινότητα σου,ανήμπορος να δώσεις ένα τέλος,γιατί απλά φοβάσαι ή φοβήθηκες όταν σου δόθηκαν ευκαιρίες.

Μέσα σου περιμένεις να νυχτώσει,να πας επιτέλους σπίτι σου και να ξαπλώσεις,απαλλαγμένος για λίγο από τα βάρη σου.Να μπεις στον μαγικό κόσμο,στον κόσμο των ονείρων,εκεί που όλα επιτρέπονται.Να δεις ξανά πως ακολούθησες την έφεση σου στην μουσική και πως τώρα έχεις μπάντα η οποία παίζει σε μικρά "ροκάδικα" της πόλης,απλή,ατόφια,καλή ροκ μουσική.Χωρίς πολλά λεφτά, χωρίς μεγάλη δόξα,αλλά με την ικανοποίηση πως κατάφερες να κάνεις τα παιδικά σου όνειρα πραγματικότητα.Στο όνειρο σου γνωρίζεις και την γυναίκα σου,με την οποία θα κάνετε μαζί ταξίδια και θα σκέφτεστε πως να βελτιώσετε έστω και λίγο αυτόν τον κόσμο,ο καθένας από το δικό του μερτικό.Βλέπεις εκείνη είναι δημοσιογράφος και νιώθει σκασμένη όταν δεν κυνηγάει την είδηση,και μόνο όταν ανακαλύπτει την αλήθεια πίσω από τους δαίμονες της περιέργειας της τραβάει μια τζούρα οξυγόνο από αυτόν τον κόσμο.

Πόσο θα ήθελες να συνεχιστεί το όνειρο σου για πάντα,να μπορείς επιτέλους να νιώσεις ελεύθερος,να ξαναβρείς το χαμόγελο σου και την ανθρωπιά σου.Γιατί στην τελική η μεγαλύτερη ελευθερία που κατέκτησε ο άνθρωπος,είναι η ελευθερία στο όνειρο του και αυτό δεν μπορεί ποτέ και κανένας να στο στερήσει.Κυνήγησε το όνειρο σου και μην φοβάσαι κανέναν,όποιος και να σταθεί απέναντι σου,θα τον ξεπεράσεις,γιατί απλά θα πάψεις να συμβιβάζεσαι με το μέτριο.Τα όνειρα σου πρέπει να σε τρομάζουν,μιλάμε για την ζωή,οφείλεις να την σεβαστείς και να παλέψεις για την ψυχή σου.Σε εσένα φωνάζω,δεν με ακούς;

Με αυτές τις φωνές στο κεφάλι ξύπνησες πάλι.Η ώρα είναι ήδη 7:02.......

 

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Τηλεοπτικές α(η)δείες


  Μαύρο και πάλι μαύρο ρε!Να ξεκουμπιστούν τα κανάλια της διαπλοκής και οι διαπλεκόμενοι καναλάρχες που εξυπηρετούν πολιτικούς σκοπούς.Νισάφι πια με την παραπληροφόρηση.Τι εννοείς θα μείνουν στον δρόμο περίπου 2000 οικογένειες;Τι εννοείς πως τα κανάλια δεν είναι μόνο οι καναλάρχες,αλλά υπάρχουν και οι δημοσιογράφοι,όχι αυτοί που κάθονται στις καρέκλες των πάνελ γιατί αυτοί θα την βρουν την άκρη τους,αλλά αυτοί που βγαίνουν κάθε μέρα στον δρόμο και κυνηγούν την είδηση.Και οι τεχνικοί,οι κάμεραμαν τι γίνεται με αυτούς,θα τους απορροφήσει και αυτούς η Κρατική τηλεόραση;Διότι μάθαμε πόσο κοστίζει μια τηλεοπτική άδεια,δεν μας είπαν όμως πόσο κοστίζει ένας άνθρωπος που χάνει την δουλειά του.

   Τέσσερις τηλεοπτικές άδειες που διατέθηκαν μέσω πλειστηριασμού σε τέσσερις επιχειρηματίες οι οποίοι δαπάνησαν υπέρογκα ποσά,αμφιβόλου προελεύσεως,για να τις αποκτήσουν.Τέσσερα ιδιωτικά και τρία κρατικά κανάλια θα διαθέτει η χώρα σε λιγότερο από 90 μέρες,αν αυτό δεν είναι δημοκρατία,τότε τι είναι;Εδώ τίθεται και ένα ακόμα ερώτημα.Πως είναι δυνατόν κάποιοι επιχειρηματίες να έφταναν την προσφορά τους σε ποσά της τάξης των 50 και 60 εκατομμυρίων,ενώ για παράδειγμα ο κ.Βαρδινογιάννης ιδιοκτήτης του STAR Channel και μέλος ίσως της μεγαλύτερης οικογένειας της Ελλάδος τα τελευταία 50 χρόνια δεν ξεπέρασε ούτε τα 20 εκατομμύρια;Θα είναι βιώσιμα τα νέα κανάλια ή σταδιακά θα αφανιστούν;Θα υπάρχει αμεροληψία ή θα αξιοποιούνται από την εκάστοτε κυβέρνηση με την απειλή της αφαίρεσης της άδειας.Διότι ποιος εγγυάται πως η αυριανή κυβέρνηση δεν θα κάνει τις 4 τηλεοπτικές άδειες 2 ή 102;Παράλληλα οι 4 νέοι καναλάρχες τράβηξαν κόκκινη γραμμή για τις θεματικές άδειες,καθώς θεωρούν πως με αυτόν τον τρόπο η πανάκριβη τους επένδυση θα πάει χαμένη και οι ίδιοι θα βγουν ζημιωμένοι.

  Την ίδια ώρα ο Αλέξης Τσίπρας ήταν έτοιμος να ανέβει στην Θεσσαλονίκη για την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης με σημαία του τα 245 εκατομμύρια που κέρδισε το κράτος από αυτόν τον πλειστηριασμό,αδιαφορώντας για τις οικογένειες που θα βρεθούν στον δρόμο μόλις πέσει το "μαύρο" από την DIGEA.Άλλαξε όμως πλεύση γιατί θυμήθηκες ή κάποιος του το σφύριξε,πως στο μυαλό μερικών παραμένει Αριστερός ηγέτης.Έτσι αφού συμπονέσει τους εργαζομένους θα τους παρουσιάσει το "σχέδιο Θεσσαλονίκη" νο3 ή νο4,τα έχουμε μπερδέψει τόσα πολλά που είναι. 

  Ας ελπίσουμε να δοθεί μια λύση για όλους αυτούς που κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλείες τους,το συντομότερο δυνατό.Λύσεις μπορούν να βρεθούν και μάλιστα πολλές για να μπορέσουν τα κανάλια να διατηρήσουν το έμψυχο δυναμικό τους,αρκεί οι τηλεθεατές να τα στηρίξουν,αλλά και από την πλευρά τους τα κανάλια να διατηρούν το επίπεδο της ψυχαγωγίας και της ενημέρωσης σε πολύ υψηλά επίπεδα και πάνω από όλα σε απολύτως αντικειμενικά πλαίσια.Γιατί ο απλός λαός είναι ο πρώτος και ο τελευταίος κριτής.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Πέρνα μια βόλτα από το Fat Mama's.



Πρόσφατα έμαθα από φίλους μου για το Fat Mamma's που βρίσκεται στην Μελενίκου,ακριβώς απέναντι από τα πανεπιστήμια και έτσι αποφάσισα να το επισκεφθώ.Οφείλω να ομολογήσω πως στην αρχή ήμουν διστακτικός,ειδικότερα όταν αντίκρισα τον κατάλογο ο οποίος συνδυάζει μαγειρευτό φαγητό,αλμυρά και γλυκά punkcakes και πολλές ακόμα γαστρονομικές λιχουδιές σε εξαιρετικές τιμές.Το αποτέλεσμα όμως με άφησε με το στόμα ανοιχτό,θέλοντας να φάω και την τελευταία μπουκιά από το puncake tower!Ο απολαυστικός συνδυασμός της ζύμης με τις διάφορες πραλίνες και τα φρούτα ήταν ένα γευστικό ποίημα το οποίο πρέπει όλοι να το δοκιμάσετε.Εξαιρετικό Burger φτιαγμένο με μοσχαρίσιο μπιφτέκι,το οποίο ζυμώνεται καθημερινά όπως ρώτησα,σε πρωτοποριακούς συνδυασμούς που ξαφνιάζουν τον ουρανίσκο σου!

 Το μαγαζί κρατάει το νόημα χωρίς να χάνει την ουσία του και προσφέρεται για πρωινό,μεσημεριανό αλλά και βραδινό,καθώς η κουζίνα του μένει ανοιχτή μέχρι αργά το βράδυ,προκειμένου να προσφέρει ικανοποίηση και στους πιο απαιτητικούς!Στα θετικά του και το πολύ εξυπηρετικό του προσωπικό,το οποίο μαζί με το ευχάριστο κλίμα που επικρατεί στο μαγαζί σε προδιαθέτει να το κάνεις στέκι και να το βάλεις στην καθημερινότητα σου.Θα το ξανά επισκεφθούμε σύντομα!





Μελενίκου Κωνσταντίνου 5, Θεσσαλονίκη



Τηλέφωνο επικοινωνίας :  2313 072 231